کسانێک هه‌ن که له پاساو دیتنه‌وه بۆ به‌دبه‌ختی خۆیان وستان(مامۆستان(
ئه‌مانه تا به‌دبه‌خت نه‌بن، ناتوانن خۆشبه‌خت بن
ته‌نیا یه‌ک خۆشبه‌ختی ده‌ناسن، ئه‌ویش به‌دبه‌ختییه
ئه‌م چه‌شنه که‌سانه، کاتێک له به‌دبه‌ختییه‌کانیان ده‌دوێن،
ده‌توانی له‌چاویان، له‌سیمایان وله شێوه‌ی به‌یانیان، به‌دبه‌ختی به‌دیی که‌ی!
هه‌مووشتێک واگه‌واهیی ده‌دات، که‌له به‌دبه‌ختی له‌زه‌ت ده‌به‌ن وته‌نانه‌ت
پێشی ده‌نازن، پێیان خۆشه به‌دبه‌ختییه‌کانیان گه‌وره‌که‌نه‌وه وتا ئه‌وجێیه‌ی
ده‌کڕێت بیبه‌نه ژێر زه‌ڕه‌بین، به‌ڵام ئایا ئه‌مچه‌شنه که‌سانه قه‌ت ده‌توانن شادمان بن؟
تۆش له‌هه‌ر چرکه‌یه‌کی ژیانت دا، له‌سه‌ر ئه‌م دوو ڕێیه‌ی، ده‌توانی ڕێگای غه‌م
هه‌ڵبژێری یا ڕێگای شادی !
واباشه به‌م چه‌شنه هه‌ڵسووکه‌وت بکه‌ی، له‌هه‌ر باروودۆخێکدا چاولێکه، بزانه
چی تۆ دڵخۆش و شادمان ده‌کات و چی ده‌بێته هۆی خه‌مباریت وبه‌دبه‌ختت ده‌کات!
له فارسسیه‌وه کردوومه به کوردی
عه‌لی ع ـبیگی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
تکایه بییر و بۆچوونی خۆتان بنووسن